Η περίοδος της βιομηχανικής επανάστασης ήταν προσανατολισμένη στην μαζική παραγωγή, στην μαζική διαφήμιση, προώθηση και διανομή προιόντων και υπηρεσιών στην αγορά. Το σχολικό σύστημα λειτουργούσε με όμοιο τρόπο, με την ένεοια ότι η φοίτηση στο σχολείο ήταν μια τυποποιημένη διαδικασία για τη παραγωγή επιδέξιων εργατών και καλών πολιτών για το έθνος. Αυτό ήταν ενα περιβάλλον που χαρακτηριζόταν από ομοιομορφία, ενώ οι ατομικές δεξιότητες, η δημιουργηκότητα και το επιχειρηματικό πνεύμα δεν επιβρεβεύονταν.
Από το μαζικό στο ψηφιακό
Τι συμβαίνει αν κάποιος αντικαταστήσει το μαζικό με το ψηφιακό; Η απάντηση είναι ότι αλλάζουν όλα σε σχέση με τις δομές της εποχής της βιομηχανικής επανάστασης. Αυτό συνεπαγεται μεταβολή από μαζική σε ψηφιακή παραγωγή, πράγμα που αποτελεί μια διαδικασία σε εξέλιξη στους περισσότερους τομείς. Ακόμη και η εργασία στην βιομηχανία-το τομέα προπύργιο τηε εποχής της βιομηχανικής επανάστασης- έχει κυριαρχήσει ολοκληρωτικά η μεταβολή από την χειρωνακτική εργασία και την ταινία παραγωγής στον προγραμματισμό, στην ρομποτική και στα προσαρμοσμένα προιόντα και υπηρεσίες. Στο πλαίσο αυτής της εκ βάθρων μεταβολής οι παλιές στρατηγικές προώθησης προιόντων και υπηρεσιών ονομάζονται πλέον ως spam.
Πώς επηρεάζει αυτή η μεταβολή το σχολικό σύστημα;
Στο παρόν άρθρο θα επικεντρωθούμε στη λειτουργία των επιχειρήσεων και στην επιχειρηματική στρατηγική του Βραζιλιάνου επιχειρηματία Ricardo Semler. Έπειτα από τριάντα έτη επιτυχούς επιχειρηματικής δράσης βασισμένης στη φιλοσοφία ενός ριζοσπαστικού οράματος επιχειρηματικού σχεδιασμού, εισάγει τώρα την συγκεκριμένη φιλοσοφία στο σχολικό σύστημα ως πιλοτικό πρόγραμμα στα ιδιωτικά σχολεία που διευθύνει.
Ο Ricardo Semler αναφέρει τα ακόλουθα στο TedTalk (επισυνάπτεται στη συνέχεια):
“We’ve come from an age of revolution, industrial revolution, an age of information, an age of knowledge, but we’re not any closer to the age of wisdom.”
Συντάκτης του άρθρου
LarsGöran Boström©